Nie zmuszaj się - równowaga w rozwoju
Vipassana to droga środka, oznacza to utrzymanie motywacji i działania na odpowiednim poziomie. W środku między lenistwem a ciężką pracą.
Wydawało mi się, że na ostatnim kursie dotarłem do tego środka. Moja praktyka była bardzo wyważona, jak nigdy wcześniej. W ciągu 8 dni miałem tylko kilka momentów gdy wyraźnie straciłem równowagę. Nieświadomość trwała kilkanaście minut, kolejne kilkadziesiąt to proces przywracania równowagi.
Wróciłem do domu bardzo usatysfakcjonowany, w końcu wiem co robić, żeby nie ściągało mnie w gęstwiny, wiem jak praktykować w zrównoważony sposób, wiem jak żyć 🤓 Po tygodniu przyszedł pierwszy dzień gdy zauważyłem, że tracę spokój, zaczyna mną kołysać. Uświadomiłem sobie również, że wcale nie praktykuję drogi środka, znowu staram się za bardzo. Znowu zależy mi na postępach, znowu mam oczekiwania. Jeszcze bardziej to widzę gdy kolejny dzień po przebudzeniu pamiętam sen, którego treścią był kurs Vipassana. Miałem kiedyś podobnie z pracą, śniła mi się co noc, powodem był brak dystansu... teraz to dotyczy medytacji. Ego chce oświecenia 🤡
Zacząłem się przyglądać temu co robię, jaką mam intencję, co mnie motywuje.
Cały czas chcę się rozwijać, chcę robić rzeczy, które przybliżą mnie do celu, do ostatecznego wyzwolenia, do całkowitego oczyszczenia umysłu z uwarunkowań. Ja chcę, JA!
Tak trudno odpuścić, wyluzować się, pozwolić, żeby rzeczy się po prostu działy... Nawet gdy zdaję sobie sprawę z tego co się dzieje, z tego że umysł nęci, wodzi za nos, sam stwarza problemu, które potem stara się rozwiązywać... nawet gdy znam ten mechanizm i jestem jego świadomy to wciąż pozostaję pod jego wpływem. Gonię za swoim ogonem.
Brak satysfakcji bo się nie udaje. Albo się udaje przez jakiś czas... wtedy jest radość... która i tak przemija, bo to warunkowa radość.
Nawet nie widziałem, że tak trudno mi jest odpuścić cały ten medytacyjny pęd.
Ale cóż pozostaje, uśmiechnąć się i zacząć od nowa.
Uśmiech do samsary, uśmiech do uwarunkowanego umysłu, uśmiech do Świata.
Świadomy wdech i świadomy wydech... w chwili obecnej jest ukojenie, jest spokój, jest radość Istnienia.