Szczerość i uczciwość względem siebie i innych
Rozwijam i pielęgnuję szczerość i uczciwość względem samego siebie i innych osób.
Zauważam chwile gdy pojawia się utrwalony nawyk będący źródłem strachu, chciwości lub pragnienia i wzmacniający fałsz i iluzję w umyśle. Obserwuję te zjawisko z dystansem, nie ulegam mu. Pozostając uważnym pozwalam uwalniać się energii która buduje te niezdrowe uwarunkowanie. Jednocześnie jeśli widzę inną, lepszą możliwość, której źródłem jest Prawda to ją wybieram.
To są często małe, subtelne doświadczenia. Zdarzenia, które pozornie nie mają większego znaczenia, ale to właśnie z nich buduje się większy obraz. Poprawianie takim małych nawyków nie wymaga dużego wysiłku, a ostateczny efekt jest bardzo korzystny.
Umysł pozostaje spokojny na powierzchni ale też i w głębszym obszarach, pozwala to pozostać bardziej świadomym i uważnym, a dzięki temu doświadczam życia na głębszym, wyraźniejszym poziomie.
Gdy dotykam wewnętrznych uwarunkowań to często stykam się z wypartymi treściami, z czymś czego się boję, nie akceptuję i unikam. To jest trudne, ale niezbędne aby się od tego uwolnić. Jest to też wspaniała okazja aby rozwijać zrównoważony umysł i samoakceptację.
Jestem wdzięczny, że doszedłem do momentu gdy taka uzdrawiająca praca dzieje się sama z siebie. Zwykłe codzienne wydarzenia są spustami uruchamiającymi uwarunkowania, a ugruntowana uważność i dystans są doskonałymi narzędziami do usuwania wewnętrznego pomieszania i iluzji.