Cierpliwość i uważność w rozwoju zrównoważonego umysłu
Codzienność daje doskonałe okazje aby zweryfikować postęp na ścieżce rozwoju.
Pojawiają się sytuacje, które wymagają uważności i cierpliwości, a jeżeli ich zabraknie to mogą pojawić się niezbyt przyjemne konsekwencje.
Taką też miałem ostatnio przygodę.
Podczas pracy po raz kolejny na dysku w laptopie zaczęło brakować miejsca. Zniecierpliwiłem się i postanowiłem zrobić w końcu z tym porządek. Byłem pod wpływem niecierpliwości więc nie przemyślałem wszystkiego dobrze. Nie zrobiłem kopii najważniejszych danych.
Podczas procesu zwiększania wolnej przestrzeni coś poszło nie tak i moje dane przestały być dostępne. Zalała mnie fala zdenerwowania.
Udało mi się część danych odzyskać - było OK.
Postanowiłem postawić na nowo cały system, to była doskonała okazja, żeby oczyścić komputer. Wszystko by było ok, gdyby nie przypadkowe uszkodzenie dysku przenośnego na którym trzymam zdjęcia z kilku ostatnich lat. Gdy to sobie uświadomiłem to zbladłem i doświadczyłem fali bardzo trudnych emocji. Przez jakiś czas przebywałem słabszym stanie świadomości.
Robiłem co mogłem aby nie zdołować się. Medytowałem i szukałem technicznego rozwiązania na odzyskanie danych.
Ostatecznie udało mi się znaleźć sposób na odzyskanie pozornie utraconych zdjęć. Będzie mnie to kosztować trochę czas, ale ma to też swój pozytywny wydźwięk.
Przede wszystkim wyraźnie zauważyłem, że brak uważności i cierpliwości może prowadzić do nietrafionych decyzji. Nawet gdy coś pozornie złego się przytrafi to ważne jest pilnowanie stanu umysłu, jego zrównoważenia.
Najpierw praca nad zrównoważonym umysłem a później działanie wychodzące z e zharmonizowanego poziomu świadomości. Wtedy rozwiązania mają swoje źródło w mądrości a nie w emocjach podszytych niechęcią i pragnieniami.
Była to też okazja aby umocnić swoje fundamentalne przekonanie, że:
Wszystko co mnie spotyka jest najlepsze co może mi się przytrafić
A dlaczego tak jest? Po pierwsze miałem okazję aby rozwijać cierpliwość i uważność. Zauważyłem jak jestem przywiązany do materialnych rzeczy, w tym przypadku zdjęć, czyli przeszłości. Czeka na mnie też dysk mojego taty, na którym też są zdjęcia do odzyskania. Teraz mam umiejętność jak tego dokonać... gdyby nie te wydarzenie to pewnie dysk dalej by zbierał kurze, a tak będzie fajny prezent pod choinkę 🎅
Gdy wpadłem w sidła Vipassany, tuż po powrocie z kursu, medytowałem w domu jak Budda przykazał. Jedną godzinę rano i jedną wieczorem. I tak przez rok. Co ciekawe to zbyt dużo korzyści nie uzyskałem. Później uświadomiłem sobie, że praktykowałem nieprawidłowo. Z kursu na kurs uświadamiałem sobie to co jest tam wałkowane wielokrotnie. Żeby nie kierować się pragnieniami, żeby zachowywać zrównoważony umysł. W moim przypadku oznacza to, że nie ma co się spieszyć do oświecenia. Wystarczy praktykować...
Wyznaczenie swojego głównego celu życia to jedna sprawa. Ale jak pogodzić to z codziennością? Jak zbalansować to z rodzinnymi obowiązkami i z zobowiązaniami względem pracy? Jak nie zrobić ze swojego wspaniałego celu życia przeszkody, która będzie nam te życie zatruwać? To jest bardzo ważne pytanie, które pomijałem tworząc swoją wspaniałą ścieżkę rozwoju. Okazuje się, że odpowiedź jest dość prosta. Wystarczy znaleźć wspólny mianownik między celem życiowym a codziennymi działaniami. Moim celem...
Wspaniałą umiejętność jaką rozwija praktykowanie Mindfulness jest czerpanie radości z wykonywania zwykłych czynności w uważny sposób. Każdą czynność można zamienić w akt artystyczny. W proces twórczy. Jedyne co trzeba zrobić to przekroczyć bariery jakie tworzy uwarunkowany umysł. Wyzbyć się poczucia wiedzy. Podchodzić do czynności z ciekawością, otwartością i intencją zrobienia tego najlepiej jak się potrafi... przy czym nie robiąc to kosztem czegoś. Ostatnio udało mi się o tym pamiętać w kil...
Osiągnięcie głębszych stanów świadomości i zrozumienia podczas kursu medytacji to jedno, a utrzymanie i zintegrowanie tego z codziennym życiem to zupełnie inna sprawa... nawet dużo ważniejsza. Gdy wracałem z wcześniejszych kursów do domu to zauważyłem jak mój poziom świadomości z dnia na dzień spadał, jak materialne życie znowu mnie wciągało w swoje sidła a stare nawyki powracały. Oczywiście i tak byłem znacznie do przodu - korzyści były niezaprzeczalne. Ale wyraźnie gdzieś coś nie działało właś...
Napisałem ostatnio o koncepcji zintegrowania praktyki medytacyjnej z codziennym życiem, ale bardziej z tego wyszedł zbiór refleksji i porad jak byś bardziej świadomym w życiu codziennym. Co można robić aby się rozwijać, a czego unikać aby nie wpadać w schematy uwarunkowanego umysłu. To bardzo przydatne, ale zauważyłem, że moim największym problemem na ten moment, największą przeszkodą na drodze rozwoju świadomego życia jest przywiązanie do praktyki. Odczuwam silną potrzebę aby medytować, aby ja...
Podwyższony stan świadomości. Gdy zamykam oczy... zaczyna się. Energia zaczyna intensywniej płynąć, proces oczyszczania z napięć fizycznych nabiera tempa. Zaczynają wypływać uwarunkowania umysłu, gruntowne oczyszczanie. Aż chce się siedzieć i medytować, obserwować ten wspaniały, naturalny proces. Ale nie jestem mnichem. Mam żonę, dzieci, pracę - zobowiązania i dużo drobnych zadań do wykonania w ciągu dnia. Jest już wprawiony w medytacji i dość dobrze zorganizowany. Jedna, dwie godziny medytacji...
Dzięki praktykowaniu uważności i wdrażaniu jej do codziennych czynności regularnie i w naturalny sposób uwalniam się z napięć. Zmywając naczynia obserwuję uwarunkowanie pośpiechu i niedbałości i uwalniam się od nich. To niesamowite jak codzienne, zwykłe działania mogą zamienić się w spaniałą praktykę medytacyjną. Proces, który oczyszcza umysł z niekorzystnych uwarunkowań. Podczas zmywania naczyń zauważyłem, że pojawia się u mnie niecierpliwość i pośpiech. Działanie pod wpływem tych odczuć skutku...
Przyszło mi do głowy, żeby wykorzystać weekendowy czas na praktykowanie uważności, której celem jest uwolnienie z uwarunkowań tworzących niecierpliwość i pośpiech. Zadanie jest proste. Wykonuję te same lub podobne czynności co w tygodniu - czyli w dużej mierze związane z pracą. Ale w weekendowej formie sednem nie jest ukończenie zadania, czyli cel, ale sposób wykonywania czynności, czyli proces. W tym przypadku proces będzie wykonywany uważnie, tak żeby uświadomić sobie chwile w których powstaje...