webfly.pl

Kilka miesięcy temu całkowicie zrezygnowałem z budzika.
Miałem już takie okresy wcześniej.
Wstawałem wtedy w naturalny sposób wcześnie rano.

Podczas kursu Vipassany i po nim, naturalnie budziłem się o 4 rano, miałem wtedy czas żeby medytować z rana.
Z czasem wstawałem co raz później więc zacząłem korzystać z budzika. Z tą różnicą, że zamiast głośnego sygnału miałem subtelny gong, który powtarzał się co 15 minut.
Dzięki temu, jak byłem w trakcie głębokiego snu to budzik mnie nie wybudzał, spałem dalej.
Budziłem się w płytszej fazie, byłem wtedy wypoczęty

Kilka miesięcy temu obejrzałem występ Matta Walkera: Sen to twoja supermoc.
Uświadomiłem sobie, że całkiem możliwe, że nie dosypiam. I mimo subtelnego budzika, nie wstaję w pełni naturalnym i optymalnym momencie.

Ostatecznie pożegnałem budzik i od tego czasu budzę się naturalnie.
Jedna ważna rzecz się zmieniła.
Moja akceptacja naturalnego rytmu. Jeżeli ciało potrzebuje snu do godziny 7:00, to lepiej, żeby tak było, niż żebym wstawał wcześniej i medytował.
Mam mocne uwarunkowanie na potrzebę wczesnego wstawania, żeby móc ćwiczyć, medytować, czytać książki - ogólnie to jest mój cenny moment, gdy nic mnie nie rozprasza.
Gdy wstawałem później, miałem wyrzuty sumienia, że zmarnowałem poranek.

Teraz moje podejście się zmieniło i niezależnie od tego kiedy wstanę czuję się z tym ok. Mam w sobie akceptację i przekonanie, że ciało wie lepiej.

Inna sprawa, że prawie zawsze budzę się wcześnie, między 4:00 a 5:00.
Czasem jeszcze odczuwam zmęczenie więc z pełną akceptacją dosypiam w odpowiednim momencie, w chwili gdy ciało chcę.
Ostatnio takie dosypianie zaowocowało doświadczaniem spontanicznych świadomych snów - o tym napiszę więcej już niebawem.

Dziękuję za to, że bez budzika budzę się o świcie.Dziękuję, że wstając jestem pełen entuzjazmu na nadchodzący dzień.Dziękuję za energię dzięki, której mam ochotę, żeby medytować rano a później podejmować wyzwania dnia. Jestem wdzięczny za poranny czas, który mogę poświecić sobie.Za budzącą się lekkość w wykonywaniu zwykłych czynności.Za poznanie czym jest pośpiech i stopniowym rezygnowaniu z niego.Dziękuję za radość podczas przygotowywania śniadania.Dziękuję za każdy dzień, który jest wsp...

Kolejny urlop się zaczął. W tym roku podobnie jak w poprzednim wypadło na podróżowanie po Polsce kampervanem. Kolejna porcja oczekiwań i wyobrażeń. Kolejne, dość bolesne zderzenie z rzeczywistością. Ale tym razem byłem na to przygotowany i prawie pewny, że start będzie trudny i pełen wyzwań.Już pierwszego dnia okazało się, że lodówka nie działa - podobnie jak rok temu.Dzieci kłóciły się między sobą, co chwila wybuchała mała awantura... .byłem jak wulkan.Umysł zalały myś...

Ostatnio miałem okazję zrelaksować się na łonie natury.Nocowałem w samochodzie, w miejscu gdzie oddalony od cywilizacji.Małe jezioro otoczone lasem. Ledwo widoczna ingerencja człowieka w postaci kilku ścieżek leśnych. A tak cała reszta nienaruszona, wręcz dziewicza.W nocy okazało się, że nie słychać żadnych odgłosów z miast, ulic itp.Idealne miejsce aby rozluźnić się, pomedytować i wzmocnić łączność ze światem, z naturalnym rytmem życia. I tak też zrobiłem.Gdy wygodnie leżałem i wsłuchiwa...

Czasem codzienność staje się szara, nudna i monotonna. Za tym stanem podąża niski poziom energii i ochoty do działania. Dopada zmęczenie, ospałość i niechęć do jakiegokolwiek działania.Raz na jakiś czas przydarza mi się taki stan.Nie jest to miłe, więc staram się to zmienić, znaleźć sposób, żeby wyjść z tej sytuacji. Żeby na nowo rozpalić w sobie entuzjazm do działania.Jedną z ciekawych koncepcji jaką znalazłem jest uczynienie ze swojego życia dzieła sztuki.Niech całość będzie naszym kreatywnym...

Czy można wykorzystać każdą sytuację aby wzrastać?Od dłuższego czasu mam taki cel, aby nie naginać i nie zmieniać okoliczności tylko wykorzystywać to co daje mi Wszechświat.Aby nie traktować pracy jako przeszkody przed rozwojem świadomości,jako bufora pomiędzy mną a praktyką medytacja Vipassana na poduszce medytacyjnej.Wykorzystywanie tego co mi się przydarza to wspaniałą umiejętność, to płynięcie z prądem życia - Wu Wei, to lekkość, otwartość, akceptacja, elastyczność...wspaniałe wartości które...

Zachwiania w poczuciu własnej wartości i bezpieczeństwa są dużą przeszkodą na ścieżce samorozwoju.Zważyłem, że dbanie o relacje społeczne jest bardzo ważne i korzystne dla wzmocnienia stabilności psychicznej.Spotkania z rodziną, przyjaciółmi i znajomymi są doskonałą okazja aby porozmawiać. Często wykorzystuję to, żeby rozwijać świadomy słuchanie, bez oceniania i doradzania.Ale też korzystam z okazji dziekania się swoim życiem, odkrywania siebie przed innymi.Gdy dzielę się swoimi troskami, proble...

W ciągu dnia utrzymuję intencję pozostania uważnym i świadomym tego co się dzieje wokół mnie, ale też i tego, albo raczej przede wszystkim tego co się dzieje we mnie.Jaki mam stan emocjonalny, jakie odczucia pojawiają się w ciele i jak przejawia się umysł.Czy pojawiają się oceny tego wszystkiego.Staram się zachowywać dystans i postawę niezaangażowanego obserwatora, to jest trudne i zazwyczaj wchodzę w identyfikację.Ale taka jest natura, taka rzeczywistość - więc akceptuję to i wyciągam wnioski.Z...

Ostatnio spotyka mnie wiele niespodzianek w ciągu dnia.Mam na myśli raczej te mniej miłe, niechciane.Gdy tylko dam się złapać i potraktuję sytuację poważnie to robię się napięty.Pojawia się  irytacja i zdenerwowanie. Zaczynam grać w iluzoryczną grę umysłu - niechęci i pragnienia.Upływa trochę czasu zanim orientuję się, że po raz kolejny wpadłem w pułapkę. Uległem uwarunkowaniom własnego umysłu.Biorę głęboki wdech, uśmiecham się do siebie, uśmiecham się do iluzji, uśmiecham się do samsa...

Cechą zrównoważonego umysłu jest wolność od niechęci i pragnień. Nie chodzi tyle co o niedoświadczanie tych emocji co nie uleganie im. Obserwowanie ze zrównoważonym umysłem czyli bez reagowania.Żeby móc oczyszczać umysł i rozwijać zrównoważenie trzeba jeszcze posiadać odpowiedni poziom świadomości. Taki który pozwala zauważyć, że powstało jakieś pragnienie i niechęć.A kolejną sprawą jest zaakceptowanie takiej rzeczywistości i wtedy można zacząć obserwację.Czyli gdy doświadczam niechęci do osoby,...

Jedną z kluczowych umiejętności na drodze samorozwoju jest zdolność do radzenia sobie z trudnymi doznaniami w ciele i emocjami.Łatwo zachować spokój i mieć dostęp do wewnętrznej radości gdy wszystko jest ok, ale gdy nadciągną ciemne chmury jest to już nie lada wyzwanie.Ostatnie moje doświadczenia podczas rodzinnych konfliktów pokazały mi kilka rzeczy.Nie jestem jeszcze ;) oświecony i ulegam wpływom emocjonalnym.Wpadam w pułapki własnego umysłu, który krytykuje i ocenia zewnętrzny świat.Ale też w...

Dzięki spotkaniom rodzinnym rozwijam zainteresowanie, wnikliwość i akceptację innych ludzi.Dziś przed przyjazdem gości wzmocniłem intencję pozostawania uważnym podczas interakcji. Jestem pod wrażeniem jak właściwie nakierowany umysł może być pomocny w samorozwoju.Zaobserwowałem sytuacje, w których słuchając drugiej osoby pojawiały się oceniające myśli. Byłem ich świadomy, pozwalałem im zaistnieć i naturalnie odejść.Pojawiły się też chwile, w których odczuwałem napięcie, żeby podczas dyskusji dor...

Wyznaczenie swojego głównego celu życia to jedna sprawa.Ale jak pogodzić to z codziennością?Jak zbalansować to z rodzinnymi obowiązkami i z zobowiązaniami względem pracy?Jak nie zrobić ze swojego wspaniałego celu życia przeszkody, która będzie nam te życie zatruwać?To jest bardzo ważne pytanie, które pomijałem tworząc swoją wspaniałą ścieżkę rozwoju. Okazuje się, że odpowiedź jest dość prosta. Wystarczy znaleźć wspólny mianownik między celem życiowym a codziennymi działaniami.Moim celem ż...

Dziś jest doskonały dzień aby skierować się w kierunku relacji społecznych.Już na samą myśl o opuszczeniu domowej strefy komfortu odczuwam napięcia w umyśle.A pomysł o napisaniu tego wpisu wzbudził we mnie niechęć.Relacje społeczne mają dużą wartość dla mnie, ale ich tworzenie i pielęgnacja nie należy do prostych. Pisząc to uświadamiam sobie teraz, że mam duże pokłady niechęci, strachu, wstydu, niepewności i innych trudnych emocji.Tym bardziej teraz rozumiem jak wiele może mi dać kontakt z innym...

Akceptuję swoje ludzkie ograniczenia i słabości wynikające z uwarunkowanego umysłu.Nie zawsze udaje mi się to robić od razu.Czasem umysł złapie mnie w pułapkę identyfikacji z jakimś wymogiem.Ale gdy tylko to zauważam to zaczynam obserwację i analizę.- w co wierzę w danej chwili?- co mi to daje?- jak na mnie to wpływa?- czy mi to służy?- czy mogę to odpuścić?- czy mogę zaakceptować to co się dzieje?Gdy przeanalizuję powód dla którego nie akceptuję siebie takim jakim jestem mam wtedy szerszą persp...

Raz na jakiś czas dopada mnie spadek energii i motywacji do działania. Wzrasta poczucie braku głębszego sensu. Niewątpliwie nadciągają ciemne chmury. Co teraz?Ja nauczony już własnym doświadczeniem zaczynam od akceptacji takiego stanu.Później z pomocą przychodzi mi solidny, pozytywny fundament - wiara. np. Wszystko co mnie spotyka jest najwspanialszą rzeczą jaka może mi się przytrafić.W tym przypadku mam do czynienia z okolicznościami, które nie są przyjemne, a więc wywołują we mnie niechęć.Więc...

W naturalny i harmonijny sposób rozwijam autentyczną, wewnętrzną motywacje do pracy.Rozwijam uważność i świadomości dzięki której w harmonijny sposób rozwiązuje problemy.Budzi się we mnie motywacja by rozpuszczać uwarunkowania umysłu odpowiedzialne za niechęć do pracy.Gdy zauważam w sobie otępienie, ospałość to wykorzystuję aktywność fizyczną żeby pobudzić ciało, umysł i przepływ energii.Rozwijam akceptację ograniczeń swojego umysłu i ciała. Ale też obserwuję te ograniczenia i delikatnie próbuję...

W pełni akceptuję swoją przeszłość, to jakich dokonałem wyborów i jak postępowałem. Wyciągam z tego wnioski i skupiam się na chwili obecnej.Energia podąża za moją uwagą, dlatego kieruję ją na to co ma dla mnie wartość i co chcę wzmacniać. Czasem pojawia się żal i poczucie winy za popełnione błędy. Nie wypieram tych emocji. Pozwalam im zaistnieć, przyjmuję ich jako posłańca. Skupiam uwagę na przekazie jaki niosą. Pozwalam im być a potem odejść.Wszystko ma swój kres, wszystko przemija - ani...

Otwartość jest dla mnie bardzo cenną życiową wartością.Wychodzenie z takiej postawy pozwala uniknąć mi napięć wynikających ze zbyt dużego przywiązania do oczekiwań względem innych i tego co mnie spotyka.Ta cecha często idzie w parze z akceptacją - wtedy pozwala pogodzić się z rozbieżnością rzeczywistości względem oczekiwań.Powiązana jest również z elastycznością, która pozwala łagodnie zareagować i dostosować się do nowej, niespodziewanej sytuacji. Rozwijanie otwartości pozwala przepracow...

Rozwijam akceptację swojego stanu zdrowia i innych istot. Opieram to na zaufaniu w Inteligencje Wszechświata. Zachowuję postawę, że wszystko co mnie w życiu spotyka jest najwspanialszą rzeczą jaka może mi się przytrafić. Czasem pojawia się lęk, że coś mi dolega, że może jestem chory.Pojawia się też brak akceptacji na dolegliwości najbliższych.Ale w swym umysłowym zrozumieniu tego co mnie otacza jestem bardzo ograniczony. Nie wiem wszystkiego. A czasem się zdarza, że to co z pozoru jest pe...